สรณทุกปริตตติกะ

(100. สรณทุกะ 12. ปริตตติกะ)

ปริตตบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[1854] 1. ปริตตธรรมที่เป็นสรณธรรม อาศัยปริตตธรรม
ที่เป็นสรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
2. ปริตตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยปริตตธรรม
ที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
3. ปริตตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยปริตตธรรม
ที่เป็นสรณธรรม และปริตตธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะ
เหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[1855] ในเหตุปัจจัย มี 5 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 2 วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 5 วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี พึงให้พิสดารทุกปัจจัย.

มหัคคตบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[1856] 1. มหัคคตธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยมหัคคต-
ธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[1857] ในเหตุปัจจัย มี 1 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 1 วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 1 วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี 1 วาระ ทุกปัจจัย.

อัปปมาณบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[1858] 1. อัปปมาณธรรมที่เป็นอรณธรรม อาศัยอัปปมาณ-
ธรรมที่เป็นอรณธรรม เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[1859] ในเหตุปัจจัย มี 1 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 1 วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 1 วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ ปัญหาวาระก็ดี มี 1 วาระ ทุกปัจจัย.
สรณทุกปริตตติกะ จบ